– Jesteś jednym z sześciu medalistów wielkich turniejów piłkarskich pochodzących z Lubelszczyzny – imprez rangi minimum Mistrzostw Europy…
– Tak się jakoś złożyło – w 1990 roku znalazłem się nieco przypadkowo na testach trenera kadry U-16 Igora Stasiuka. I zdołałem przekonać trenera do swoich wówczas jeszcze niewielkich umiejętności, Warto dodać, że tym, który odpadł z rywalizacji był Marek Citko, później zrobił spośród nas chyba największą karierę, grał w Lidze Mistrzów, strzelał fantastyczne gole w reprezentacji, zabiegały o niego słynne kluby.
– No właśnie – a gdzie się zawieruszył Grzegorz Poleszak?
– W moim przypadku było również wszystko na dobrej drodze, żeby zgrać w ekstraklasie. Byłem już niemal zawodnikiem Wisły Kraków, niestety podczas meczu KSZO Ostrowiec – Lublinianka doznałem skomplikowanej kontuzji zerwania wiązadeł krzyżowych. To był moment zwrotny w mojej karierze. Tylko dzieki doktorowi Moszkowiczowi wróciłem w ogóle na boisko. …
– Śledziłeś jak powiodło się kolegom z zespołu U-16 1990?
– Myśle, że kilku z nich spełniło się w futbolu. Arek Onyszko został medalistą IO, grał w renomowanych klubach, zdobywał puchary i tytuły mistrzowskie, Podobnie Krzysztof Ratajczyk, Adam Ledwoń, Jacek Chańko.
– Czy przypominasz sobie rywali z niemieckich boisk, którzy zdobyli pozycje w piłce, jeśli nie pozycję gwiazdy to znacząco się pokazali?
– Patrick Berger z mistrzowskiego zespołu Czechosłowacji został gwiazdą w skali europejskiej, grał w Dortmundzie, Liverpoolu, Aston Vilili Birmingham. Grał w Lidze Mistrzów i mistrzostwach Świata. Jego kolega Jan Penksa później występował w Wiśle Kraków, Portugalczyk Rui Costa trafił do reprezentacji Portugalii. Zdobył wiele prestiżowych nagród w różnych kategoriach wiekowych. Grał w Benfice i AC Milan. To przecież jeden z najznakomitszych graczy w historii tamtejszej piłki.
– Wróciłeś na boisko po kontuzji i na dłużej osiadłeś w… Lubyczy Królewskiej. Zaledwie w IV lidze…
– Wówczas szukałem klubu poukładanego organizacyjnie i menedżer Dariusz Biernacki, który współpracował z wieloma klubami, podpowiedział mi miejsce w Lubyczy. To był najlepszy okres w mojej karierze. Kapitalna atmosfera, treningi, właściwi ludzie zajmowali się piłką nożną. Mieszkałem w Lublinie, do Lubyczy miałem ok. 140 kilometrów, ale tak miałem poukładane życie zawodowe, że pracowałem i w Lublinie i w Lubyczy. Przez ponad 15 lat kariery przed grą w Lubyczy nie spotkałem się z taką atmosferą w zespole. Bez presji, bez napięć, bez niedomówień.
– Po pierwszym sezonie w Lubyczy, z tego co wiem, było dla ciebie wiele ciekawych propozycji z wyższych lig.
– Tak, ale zostałem. W Granicy stworzono mi dobre warunki, nie chciałem już mieszać w swojej karierze. Byłem już zmęczony – prezes Piotr Bundyra dotrzymywał słowa. Powtarzam – okres spędzony w Lubyczy to mój najlepszy czas w piłce. Oczywiście biorąc pod uwagę realne możliwości które ograniczało zdrowie i powrót do pełnej sprawności sportowej.
– Później Łada Biłgoraj…
– Tak, przez rok występowałem w Ładzie – trafiłem tam razem z trenerem Markiem Sadowskim…
– Wreszcie…
– Wreszcie kolejne cztery lata w POM-e Piotrowice, również w IV lidze. Tak więc w mojej karierze były awanse i spadki, porażki i zwycięstwa, radość i dramaty – ot piłkarska codzienność „faceta owładniętego piłką” – jakby powiedział Jacek Gmoch. Jesień 2011 roku miała być była moim ostatnim sezonem jako zawodnik, ale zjawił sie Waldek Wiater i namówił mnie na występy w Stoku Zakrzówek. Ale wiosna 2013 była ostatnim etapem kariery.
– Jutro dziewczyny z Lubelszczyzny zagrają o mistrzostwo Europy U-17 w Szwajcarii. W finale powalczą ze Szwedkami. To będą kolejne medale piłkarskich mistrzostw Europy dla młodzieży z Lubelszczyzny. Po Leśniewskim, Żmudzie, Boguszewskim, Bielaku, Poleszaku i Onyszce, teraz o medal zagrają dziewczyny – Urszula Wasil i Katarzyna Gozdek. No i ten finał w Eurosporcie…
– Serce się cieszy. Życzę naszym juniorkom złota. Rozpoczęły piękną przygodę.
LEKSYKON / Grzegorz POLESZAK (ur. 18 lipca 1974 roku, Lublin). Wzrost: 184 cm. Waga: 79 kg. Rodzina: żona Magdalena, córka Wiktoria. Przebieg kariery: Lublinianka, Jeziorak Iława, Świt Nowy Dwór Mazowiecki, Lewart Lubartów, Stal Kraśnik, Czarni Dęblin, Łada Biłgoraj, Granica Lubycza Królewska, POM Piotrowice, Stok Zakrzówek. Wiosną2013 roku zapowiedział rozbrat z futbolem. Brązowy medalista Mistrzostw Europy U-16 w DDR w 1990 roku.
LEKSYKON lp
